Het waren in 2016 roerige tijden en Liesbeth zocht een manier om de zinnen te verzetten. Omdat ze coupeuse is, heeft het bezig zijn met stof altijd rust gebracht. Was het vroeger quilten, werd het nu het maken van schilderijen van stof. Het begon met "het meisje met de parel" van Johannes Vermeer. Toen dat klaar was kwam er een tweede exemplaar. De winkel kreeg er twee mooie schilderijen bij. Dat was het begin.
Vervolgens kwam er 'De compagnie van kapitein Frans Banninck Cocq en luitenant Willem van Ruytenburgh maakt zich gereed om uit te marcheren', beter bekend als 'De Nachtwacht' van Rembrandt van Rhijn. Een groter stuk, een groter werk maar weer een groot plezier.
'De Nachtwacht' bijna af...
Het was ook die tijd (2016) dat de aankoop van twee minder bekende werken van Rembrandt in het nieuws kwam. 'Marten Soolmans' en 'Oopjen Coppit', geschilderd 1634. Het kwam uit Frans privébezit en de aankoop ging niet zonder slag of stoot. Daarom besloten de Nederlandse en Franse overheid de beide doeken samen aan te kopen en om de beurt in het Rijksmuseum en het Louvre ten toon te stellen.
Maar ook zonder toegangsbewijs kon je in Zeist van beide schilderijen genieten. Lies had beide afbeeldingen op stof kunnen kopen en ging aan de slag. Zo was het dat je in het voorjaar van 2018 in de 'dependance' van het Rijksmuseum in Zeist kon genieten van van Rembrandt's beide meesterwerken.
Het begin stadium en het eindresultaat.
Uiteindelijk maakten we een museale etalage met daarin beide doeken en een begeleidende informatie over de tentoongestelde werken.
Net echt.... Foto's van deze etalage stuurden we naar de conservator van het Rijksmuseum. En zij vondt het geweldig! Maar dat was niet alles. De etalage werd weer vernieuwd en Liesbeth dacht: wat nu... Na het zien van hun nieuwe serie 'Chateau Meiland' kwam het idee de familie Meiland te benaderen.
De familie Meiland
Volgens Liesbeth paste de beide kunstwerken helemaal in het concept van wat zij - de familie Meiland - leuk vonden. Al snel was er een leuk contact met Erica Meiland en zij wilde de doeken graag kopen. En zo was het dat aan het eind van 2018 beide doeken naar Frankrijk werden opgestuurd en wij natuurlijk gingen kijken of ze inbeeld kwamen. En wat we ook keken, geen 'Marten en Oopjen'... Waar waren ze gebleven?
En toen werd het najaar 2020. Chateau Meiland stond inmiddels in de verkoop en de familie was weer verhuisd naar Nederland. En eindelijk...daar kregen ze de plek die ze verdienden. Op de kamer van Martien!
Het verhaal was af. Na een lange reis waren de doeken daar waar ze hoorden. 'Marten en Oopjen' zijn weer thuis. Wij wensen de familie Meiland heel veel plezier van de doeken.
Liesbeth